مستحب ، مستي به ره ديد و گريبانش گرفت

مست گفت :اي دوست ، اين پيراهن است ، افسار نيست

گفت مستي، زانسبب افتان وخيزان ميروي

گفت:جرم راه رفتن نيست ، ره هموار نيست

گفت مي بايد تورا تا خان? قاضي برم

گفت:روصبح آي ، قاضي نيمه شب بيدار نيست

گفت :نزديك است والي را سراي ، آنجا شويم

گفت: والي از كجا در خان? ، خمار نيست

گفت : تا داروغه را گوييم ، در مسجد بخواب

گفت: مسجد خوابگاه مردم بد كار نيست

گفت: ديناري بده پنهان و خودرا وارهان

گفت: كار شرع ، كار درهم ودينار نيست

گفت: از بهره غرامت ، جامه ات بيرون كنم

گفت: پوسيدست ، جز نقشي زپود وتار نيست

گفت: آگه نيستي كز سر درافتادت كلاه

گفت:در سر عقل بايد ، بي كلاهي عار نيست

گفت: مي بسيار خوردي ، زان چنين بيخود شد ي

گفت: اي بيهوده گو ، حرف كم وبسيار نيست

گفت : بايد حد زند هشيار مردم مست را