ارسال
شده توسط محمدمهدی محمودی در 89/5/28 12:23 صبح
بهنام خدا
تا لحــــظه هایِ خــوابِ تو تـعـبیر می شــود
شـب رفـته رفـته مـی رود و پـیــر می شــود
وقـتی تمــامِ ، پیــــکرِ شــــب ، گـــریه مــــی کــند
با قطـــره هایِ اشــکِ تو تفســــیر می شــود
بـر تـاکِ خــاطراتِ تــو انـگــــور مـی شـوم
می نوشـد ، از تو ، روحِ من و سیر می شــود
آه ای تمـــــامِ خــاطـــره ! در مــی نـوردی ام !
در شـعـــــرِ من ، شــراب تو تخـمــــیر می شــود
تـا در هــوایِ از تـو سُـــرودن شــکفــته ام
در مـن ، جـوانه هـای تـو پاگــــیر می شــود
بایــد بــرای از تـو ســـرودن شـتاب کــرد
شـب لحظه لحظه می رود و دیــر می شــود
بهاره قزلو